در دنیای هیجان انگیز ارزهای دیجیتال، توکن (Token) به نوعی ارز دیجیتال اطلاق می‌شود که بلاک چین مستقلی برای آن وجود ندارد. به عبارتی توکن‌ها بر روی شبکه‌های بلاک چینی دیگر مانند اتریوم تعریف و جابه‌جا می‌شوند. پس مهمترین عاملی که یک توکن را از یک کوین (Coin) مانند BTC متمایز می‌کند، داشتن یا نداشتن شبکه بلاک چین مستقل برای آن است. یعنی در حقیقت یک کوین ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل برای خود دارد.
تفاوت توکن و کوین چیست
بیت کوین BTC، اتریوم ETH، ریپل، لایت کوین، بیت کوین کش، کاردانو و صدها ارز دیجیتال دیگر از این قبیل، که بلاک چین‌های اختصاصی برای خود دارند در زمرۀ کوین ها قرار می‌گیرند. همچنین از معروف‌ترین توکن‌های بازار ارزهای دیجیتال می‌توان به تتر USDT، چین لینک LINK، دای Dai، یرن فایننس YFI و همچنین بیسیک اتنشن توکن BAT اشاره کرد.
نکته بسیار جالب این است که در حال حاضر بیش از ۷۰ درصد ارزهای دیجیتال موجود در بازار جهانی در حقیقت توکن هستند. این توکن‌ها از شبکۀ بلاک چین‌هایی مانند اتریوم ETH، بایننس BNB، ایاس EOS و ….. استفاده می‌کنند. تا به امروز اولین و مهمترین مرجعی که کوین‌ها و توکن ها را از یکدیگر متمایز می‌کند، وبسایت: کوین مارکت کَپ (Coinmarketcap) است. اغلب توکن‌ها در فضای ارزهای دیجیتال امروز، توکن های کاربردی هستند. در این نوع توکن ها امکان استفاده و کاربردی ویژه، تنها در یک پروژه فراهم است.
تفاوت توکن و کوین چیست
به طور مثال: اگر پروژه‌ای با این هدف عملیات خود را آغاز کند که مسافران بتوانند هزینه اتوبوس‌های بین شهری را با توکن‌های بخصوصی پرداخت کنند، در این حالت کاربرد آن توکن فقط برای خرید بلیت یا پرداخت هزینه سفر بین شهری خواهد بود و نمی‌توان از آن توکن برای خرید غذای آماده از رستوران‌ها یا مثلاً پرداخت هزینه تاکسی های اینترنتی درون شهری استفاده کرد.
از دیگر وجوه تمایز توکن با کوین این است که ساخت ارز دیجیتال توکنی برای توسعه دهندگان بلاک چینی بسیار ساده‌تر و مقرون به صرفه‌تر از ایجاد یک بلاک چین و شبکه مستقل جدید است. در مورد توکن‌ها بیشتر مواقع، توسعه دهندگان پروژه ها می‌توانند بدون نیاز به صرف هزینه‌های گزاف جهت طراحی یک بلاک چین جدید، ارز دیجیتال مورد نظر خود را بسازند و به اهداف تعریف شدۀ خود برسند.
تفاوت توکن و کوین چیست
یکی دیگر از وجوه افتراق کوین‌ها با توکن‌ها مسئله کیف پول است. کوین‌ها می‌توانند هر کدام کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند در حالی که توکن‌ها روی کیف پول‌های بلاک چینِ میزبان ذخیره و جابجا می‌شوند. بطور مثال: تقریباً تمام توکن‌های مبتنی بر کوین اتریوم ETH، روی کیف پول‌ها و آدرس‌های مورد تأیید اتریوم ذخیره می‌شوند. اما مثلاً، شما نمی‌توانید بیت کوین را روی آدرس کیف پول اختصاصی اتریوم ذخیره کنید.
چون بیت کوین خود یک کوین است. اعضای پروژه‌هایی که قصد توسعه یک بلاک چین اصلی را دارند، معمولاً در آغاز از یک بلاک چین واسطه‌ای برای خود توکن مورد نظر استفاده کرده و پیش فروش یا همان عرضه اولیه سکۀ توکن (ICO) را برگزار می‌کنند. بعد از این مرحله در تناسب با پول ملی یا ارزهای دیجیتال معتبر دیگر توکن‌های خود را به فروش می‌رسانند.
ارزش این توکن‌ها رابطه مستقیمی با وضعیت کیفی پروژه، استقبال بازار از آن و حرکت مستمر و هدفمند آن در راستای اهداف تعیین شده دارد. البته در برخی موارد سازندگان توکن‌ها پس از اینکه به حد کافی پروژه آنها در بازار توسعه پیدا کرد، جهت ایجاد بلاک چین اختصاصی برای آن توکن اقدام می‌کنند تا نهایتاً توکن خود را به کوین تبدیل کنند.
گردآوری، ویرایش و نگارش : کاروک
