درمان کمبود آهن بدن و نقش تغذیه در آن

عارضۀ کم خونی ( Anemia ) وقتی اتفاق می افتد که در خون شما به اندازه کافی گلبول قرمز سالم وجود نداشته باشد. این وضعیت عمدتاً در اثر عواملی مثل : از دست دادن خون بدن، از بین رفتن گلبول های قرمز یا ناتوانی بدن در تولید سلول های قرمز خون ایجاد می شود.
درمان کمبود آهنانواع مختلفی از بیماری آنِمی ( کم خونی ) وجود دارد. شایعترین نوع آنمی، کم خونی ناشی از فقر یون آهن ( Fe+2 یا Fe+3 ) است. گلبولهای قرمز خون حاوی نوعی پروتئین به نام هموگلوبین هستند.
هموگلوبین پر از شکل خاصی از عنصر آهن است. بدون این آهن، بدن شما قادر به ایجاد هموگلوبین های مورد نیاز برای ایجاد گلبولهای قرمز بیشتر، به منظور تحویل خون غنی از اکسیژن به ارگانهای حیاتی بدن نیست.
یون آهن همچنین یکی از اجزای تشکیل دهنده میوگلوبین ( پروتئین ذخیره کننده اکسیژن در ماهیچه های بدن ) است. این اکسیژن هنگام کار با ماهیچه ها استفاده می شود.

 

نقش تغذیه در درمان کمبود آهن بدن

فقدان ویتامین ها و از جمله فولات ( فرم اُرگانیک و طبیعی ویتامین B9 است ) و ویتامین B12 می تواند بر توانایی بدن شما در ساختن گلبول های قرمز تأثیر منفی بگذارد.
یعنی اگر بدن شما نتواند این ویتامین ها را به درستی به کار گیرد، به احتمال زیاد دچار کم خونی جدی می شوید و باید درمان کمبود آهن خون خود را خیلی زود شروع کنید.
درمان کمبود آهن خونداشتن یک رژیم غذایی سرشار از یون آهن و ویتامین های گروه B و C ،بسیار برای پیشگیری و رفع عارضۀ کم خونی مهم و حیاتی است. تمام برنامه های پزشکی برای درمان کمبود آهن بدن، لااقل شامل یکسری تغییرات در رژیم غذایی هستند.
بهترین برنامه رژیم غذایی برای بهبود کم خونی باید شامل غذاهای سرشار از آهن و سایر ویتامین های ضروری برای ساخت هموگلوبین و در نتیجه تولید گلبول های قرمز باشد. همچنین باید شامل آن دسته از مواد غذاهایی باشد، که به بدن شما برای جذب بهتر آهن کمک کند.

راهکار درمان فقر آهن با تغذیه

به طور کلی در همه غذاها دو نوع یون آهن می تواند وجود داشته باشد، یکی آهن هِم ( به فرانسوی : Hème ) و دیگری آهن غیر هِم. یون آهن هِم در گوشت، مرغ و غذاهای دریایی به مقدار کافی یافت می شود. و آهن غیر هِم نیز در پروتئین ها و غذاهای گیاهی و البته غذاهای غنی شده یافت می شود.
درمان فقر آهن با تغذیه برای درمان فقر آهن با تغذیه، باید توجه داشت که بدن ما انسانها می تواند هر دو نوع این یون های آهن را جذب کند، اما تحقیقات نشان داده که آهن ” هِم ” تا حدی بهتر در بدن جذب می شود.
مقدار توصیه شده مصرف روزانه آهن ۱۰ میلی گرم میانگین برای آقایان و ۱۲ میلی گرم میانگین برای خانمها است. البته برای خانمهای باردار حداکثر تا ۲۵ میلی گرم هم توصیه می شود.
برای درمان کمبود آهن بدن غیر از بکارگیری رژیم های غذایی روشهای دارویی نیز وجود دارد که البته باید با نظر و تجویز پزشک متخصص در این زمینه، پیگیری شود.