چرا دوست دارید در استخرهای طبیعی یا رودخانهها و دریاچهها شیرجه بزنید؟. حتماً یکی از دلایل، رنگ آبی و آرامش آب آنها است. اما گاهی اوقات نباید فریب این زیبایی را بخورید، زیرا طبیعت همیشه امن نیست. اما چه رمز و رازی این آبها را خطرناک میکند؟. برای پاسخ به سوالات خود با ما همراه شوید.
۱. رودخانه ریو تینتو – اسپانیا
حتماً شما هم با دیدن رنگ قرمز این رودخانه به عادی بودن آن شک میکنید. رودخانه ریو تینتو در اسپانیا رودخانهای اسیدی با PH حدود ۱.۷ تا ۲.۵ است. این رودخانه یکی از بزرگترین محلهایی است که رسوبات سولفید آهن در آن موجود است.
همچنین حاوی فلزات سنگینی مانند طلا، نقره و مس است، که آن را تبدیل به یکی از رودخانههای مشهور در طول تاریخ کرده است. رودخانه ریو تینتو که رنگی طبیعی ندارد بر اثر پنج هزار سال عملیات معدنی به این حالت تبدیل شده است. محققان، چرخه زیستی این رودخانه را آلودهترین چرخه بر روی کُره زمین میدانند.
۲. رودخانه سیتاروم، جاوه غربی – اندونزی
متأسفانه عاملی که این رودخانه را کُشنده و خطرناک کرده است، زبالههایی است که انسانها در داخل این رودخانه رها کردهاند. زبالههای غیر قابل تجزیه و مواد شیمیایی مُضر موجود در این رودخانه، باعث آلوده شدن آن شده است.
بیش از ۲۰۰ کارخانه پارچه در اطراف این رودخانه قرار دارد که رنگ و مواد شیمیایی خود مانند آرسنیک و جیوه را به داخل آن میریزند. علاوه بر آن ساکنین این منطقه نیز رودخانه را مانند مکانی برای خالی کردن زبالههای خود میدانند. هیچ کس آنقدر نادان نیست که از آب این رودخانه بنوشد.
۳. دریاچه بویلینگ (جوشان) – دومینیکا
این دریاچه دومین دریاچه بزرگ آب جوش زمین است. دمای آب آن حدود ۱۸۰ تا ۱۹۷ درجه فارنهایت (۸۲ تا ۹۲ درجه سانتی گراد) است. البته به دلیل جوشیدن مداوم این آب و خطراتی که به همراه دارد، درباره دمای مرکز این دریاچه تا به حال اطلاعاتی به دست نیامده است.
۴. دریاچه کیوو – آفریقا
دریاچه کیوو یکی از دریاچههای بزرگ آفریقا است که در میان دو کشور جمهوری دموکراتیک کنگو و رواندا قرار دارد. این دریاچه در درهای و از شکافی به عمق ۴۸۵ متر بیرون آمده است. اطراف آن نیز کوههای آتشفشانی فعال قرار دارند. عاملی که این دریاچه را خطرناک میکند، وجود بیش از ۲۵۰ کیلومتر مکعب دیاکسید کربن و ۶۵ کیلومتر مکعب گاز متان در محیط اطراف آن است.
۵. مرداب آبی: دربیشر – انگلستان
این مردآب به دلیل رنگ آبی و منحصر به فرد آن، به این نام خوانده میشود. علیرغم هشدارها، ساکنین این منطقه در آن شنا میکنند. اما چرا این رودخانه خطرناک است؟. نخست آن که آب آن، آمونیاکی با سطح PH 11.3 دارد، که به شدّت قلیایی است و موجب عفونتهای قارچی مانند مشکلات پوستی و معدهدرد میشود.
در ثانی، این رودخانه شامل زبالههایی مانند قطعات خودرو، حیوانات مُرده و مدفوع است. یک شورای امنیت محلی، برای اینکه مردم را به خطرات آن آگاه کند، تصمیم گرفته که رنگ آن را به سیاه تغییر دهد.
۶. چاه یعقوب، تگزاس – آمریکا
این رود یکی از خطرناکترین مکانها برای شیرجه زدن است که تا به حال جان بیش از ۸ نفر را گرفته است. این چاه در نگاه اول چشمهای بیخطر به نظر میرسد. دهانه آن فقط ۴ متر است، اما در چند متر پایینتر از سطح آب آن، ۴ حفره متصل به هم وجود دارد. اگر ۹ متر به عمق آن بروید، با اولین حفره مواجه میشوید.
دومین حفره در ۲۴ متری زیر آن قرار دارد. ورودی حفره چهارم بسیار باریک است و کمتر کسی تا بحال به آنجا رسیده است. به نظر میرسد که این رودخانه در زیر خود یک راه خروجی دارد و شناگران را در دام خود گرفتار میکند. عمق کلی این چاه ۴۰ متر است.
۷. دریاچه کاراچای – روسیه
این دریاچه در جنوب روسیه قرار دارد و به دلیل مواد رادیواکتیوی اطراف آن، یکی از آلودهترین آبهای جهان است. منشأ این آلودگی یکی از کارخانههای ساخت سلاح هستهای در آن نزدیکی است. حادثه اتمی چرنوبیل نیز، که در تاریخ ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ به وقوع پیوست، به آلودگی این دریاچه دامن زد. تا اکنون هم این آلودگی خطر ابتلا به سرطان و نقصهای مادرزادی را میان ساکنین اطراف این منطقه افزایش میدهد.
۸. رودخانه پوتوماک – آمریکا
رود پوتوماک از رودهای مهم ایالات متحده آمریکا و رودی است که از واشنگتن دیسی میگذرد. اگر چه این رود محل تفریحاتی مانند قایقسواری، ماهیگیری و پیادهروی افراد است، اما در خطرناک بودن آن هیچ شکی وجود ندارد. جریانهای زیر آبی این رودخانه به قدری قوی است که میتواند افراد عادی و یا حتی شناگران ماهر را که به داخل این رودخانه میپرند، در خود فرو ببرد. هرگز گول آرامش آن را نخورید.
گردآوری، ویرایش و نگارش : کاروک